Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΣΚΙΟΣ ΤΟΥ

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΣΚΙΟΣ ΤΟΥ
"Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΣΚΙΟΣ ΤΟΥ"
ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Mandela - Free Spirit

Mandela - Free Spirit

Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Won’t gen fooled again (The Who)





Won’t gen fooled again

We'll be fighting in the streets
With our children at our feet
And the morals that they worship will be gone
And the men who spurred us on
Sit in judgment of all wrong
They decide and the shotgun sings the song

I'll tip my hat to the new constitution
Take a bow for the new revolution
Smile and grin at the change all around
Pick up my guitar and play
Just like yesterday
Then I'll get on my knees and pray
We don't get fooled again

The change, it had to come
We knew it all along
We were liberated from the fold, that's all
And the world looks just the same
And history ain't changed
'Cause the banners, they are flown in the next war

I'll tip my hat to the new constitution
Take a bow for the new revolution
Smile and grin at the change all around
Pick up my guitar and play
Just like yesterday
Then I'll get on my knees and pray
We don't get fooled again
No, no!

I'll move myself and my family aside
If we happen to be left half alive
I'll get all my papers and smile at the sky
Though I know that the hypnotized never lie
Do ya?

There's nothing in the streets
Looks any different to me
And the slogans are replaced, by-the-bye
And the parting on the left
Are now parting on the right
And the beards have all grown longer overnight

I'll tip my hat to the new constitution
Take a bow for the new revolution
Smile and grin at the change all around
Pick up my guitar and play
Just like yesterday
Then I'll get on my knees and pray
We don't get fooled again
Don't get fooled again
No, no!

Yeaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!

Meet the new boss,
Same as the old boss!




Δεν θα γελαστούμε ξανά
Θα πολεμάμε στους δρόμους
με τα παιδιά μας πάνω στους ώμους
κι η ηθική που λάτρεψαν θα χαθεί
κι όσοι μας κέντριζαν μαζί
θα δικαστούν για όλα τα λάθη αυτοί
ποινή θα βγει και το δίκαννο θα την πει
Καπέλο βγάζω στη νέα κατάσταση
υποκλίνομαι στην επανάσταση
χαμογελώ στην αλλαγή ολόγυρα
θα παίξω κιθάρα να βγάλει φωτιά
όπως άλλοτε ξανά
κι έπειτα θα προσευχηθώ γονατιστά
μη γελαστούμε ξανά
μη γελαστείτε ξανά
Η αλλαγή, έπρεπε να ‘ρθει
Το ξέραμε απ’ την αρχή
Απελευθερωθήκαμε απ’ το μαντρί, ως εκεί
και ο κόσμος ίδιος φαντάζει
και η ιστορία δεν αλλάζει
γιατί οι σημαίες ανεμίζουν για πόλεμο ξανά
Καπέλο βγάζω στη νέα κατάσταση
υποκλίνομαι στην επανάσταση
χαμογελώ στην αλλαγή ολόγυρα
θα παίξω κιθάρα να βγάλει φωτιά
όπως άλλοτε ξανά
κι έπειτα θα προσευχηθώ γονατιστά
μη γελαστούμε ξανά
μη γελαστείτε ξανά
Όχι, όχι, όχι, όχι!
Θα μετακομίσω κι η φαμίλια μου μαζί
αν συμβεί και μείνουμε μισοζωντανοί
θα βγάλω χαρτιά, θα το παίζουμε αδιάφοροι
ας ξέρω ότι ο υπνωτισμένος δεν μπορεί ψέμα να πει
Μπορεί;
Ωχ όχι!
Στους δρόμους δεν υπάρχει κατιτί
διαφορετικό απ’ όσα είχα δει
και τα σλόγκαν έχουν αλλαχτεί, παρεμπιπτόντως
κι όσοι είχαν τη χωρίστρα  αριστερά
τώρα την έχουν δεξιά
και τα μούσια όλα μακρύναν σε μια βραδιά
Καπέλο βγάζω στη νέα κατάσταση
υποκλινομαι στην επανάσταση
χαμογελώ στην αλλαγή ολόγυρα
θα παίξω κιθάρα να βγάλει φωτιά
όπως άλλοτε ξανά
κι έπειτα θα προσευχηθώ γονατιστά
μη γελαστούμε ξανά
μη γελαστείτε ξανά
Όχι, όχι, όχι, όχι!
Ναιεεεεεεεει!
Ιδού το νέο αφεντικό
Ίδιο με το παλιό αφεντικό




Ένα τραγούδι που γράφτηκε στο γενικότερο εξεγερσιακό και αμφισβητησιακό κλίμα του Μάη του ’68, αντικυβερνητικό, αντιεξουσιαστικό, αντικρατικό. Σκληρή κριτική στις fake επαναστάσεις, που μόνο στα λόγια (και στα χρώματα) κάνουν κοινωνική αλλαγή και ανατροπή, στους γραφειοκράτες και στους ολοκληρωτισμούς, μαύρους ή κόκκινους, που το μόνο που κάνουν είναι να αλλάζουν ηγέτες και αφεντικά και στο τέλος όλα μένουν τα ίδια, άντε με διαφορετικό περιτύλιγμα. Στις ψευδοεπαναστάσεις, ειρηνικές ή βίαιες, που εκφυλίζονται εν τη γενέσει τους, γιατί περιείχαν εξαρχής τους όρους στρέβλωσής τους, θνησιγενείς και κενές περιεχομένου-νοήματος. Και τα πράγματα και οι άνθρωποι επιστρέφουν στο παλιό καθεστώς, στο παρελθόν, ίσως πιο πίσω από το σημείο που πριν βρίσκονταν. Και σπέρνουν την απογοήτευση, την παρακμή, συκοφαντούν την αλήθεια και την αναγκαιότητα της επανάστασης (και πρώτα απ’ όλα στο πνεύμα, στην ψυχή και στην καρδιά).
Σκληρή κριτική επίσης στις ιδεολογίες, στο σχολείο, στα ΜΜΕ («υπνωτισμένος») και στις θρησκείες, και γενικότερα σε ό,τι χειραγωγεί τον άνθρωπο. Κριτική στις ιδεοληψίες, στη νοοτροπία-ψυχολογία της μάζας: παρά το επαναστατικό κλίμα, το ξέσπασμα της επανάστασης, ο αφηγητής-κεντρικό πρόσωπο στο ποίημα κρατάει αποστάσεις, προσπαθεί να μην επηρεασθεί, να κρατήσει κριτική στάση, θέτει ερωτήματα, αμφισβητεί και ειρωνεύεται, συνεχίζει να κρατάει τις δικές του αξίες (παίζει κιθάρα όπως παλιά) θεωρώντας τις ίσως πιο γνήσιες και επαναστατικές, προσπαθεί να συνεχίσει να είναι ελεύθερος. Από την άλλη όμως, αφήνει και νύξεις ότι μια τέτοια στάση μπορεί να εκφυλιστεί ή να είναι δικαιολογία για την εξατομίκευση, το να κοιτάω μονάχα την οικογένειά μου και τον εαυτούλη μου.
Καλή συνέχεια…
30/11/2013

Δημήτρης Φασόλης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου